کنتاکت کمکی کنتاکتور

کنتاکت کمکی در واقع یک کنتاکت الکترومکانیکی است که وضعیت کنتاکتور را نشان می‌دهد. این کنتاکت به صورت مکانیکی به کنتاکتور متصل می‌شود و با تحریک بوبین کنتاکتور، وضعیت آن نیز تغییر می‌کند. به عبارت دیگر، وقتی بوبین کنتاکتور تحریک می‌شود، کنتاکت‌های کمکی باز (NO) بسته می‌شوند و کنتاکت‌های کمکی بسته (NC) باز می‌شوند. 

کنتاکت‌های کمکی عمدتاً در مدارهای فرمان به کار می‌روند. این مدارها معمولاً جریان‌های کمتری نسبت به مدارهای قدرت دارند و برای کنترل تجهیزات و ارسال سیگنال‌های کنترلی استفاده می‌شوند. 

کنتاکت‌های اصلی وظیفه قطع و وصل جریان اصلی مدار را بر عهده دارند، در حالی که کنتاکت‌های کمکی برای کنترل و ایجاد سیگنال‌های وضعیت کنتاکتور استفاده می‌شوند. 

کنتاکت‌های کمکی می‌توانند به صورت کنتاکت باز (NO) یا کنتاکت بسته (NC) باشند. کنتاکت باز به این معنی است که در حالت عادی باز است و با تحریک بوبین کنتاکتور بسته می‌شود. کنتاکت بسته نیز در حالت عادی بسته است و با تحریک بوبین باز می‌شود. 

کنتاکت‌های کمکی معمولاً به صورت ماژول‌های جداگانه به کنتاکتور اضافه می‌شوند و می‌توانند از بغل، جلو یا پایین کنتاکتور نصب شوند. 

هنگام انتخاب کنتاکت کمکی، باید به برند و مدل کنتاکتور توجه کرد، زیرا کنتاکت‌های کمکی معمولاً با کنتاکتورهای هم‌برند سازگار هستند.